Dit artikel richt zich op het proces van zelfstigmatisering bij mensen met een psychiatrische aandoening, vooral tijdens gebruik van antipsychotica. Zelfstigma ontstaat wanneer individuen de negatieve opvattingen en stereotyperingen vanuit de samenleving over hun aandoening en medicatiegebruik internaliseren, wat hun herstelproces en kwaliteit van leven negatief kan beïnvloeden. Bewustwording van zelfstigmatisering is voor hulpverleners van belang ter preventie en voor de aanpak ervan. In dit artikel worden enkele handvatten om zelfstigma te signaleren besproken en worden een aantal voorbeelden gegeven over hoe destigmatisering op directe en indirecte wijze zou kunnen plaatsvinden. De casus in dit artikel is voor de auteurs een belangrijke aanleiding geweest om dit thema onder de aandacht te brengen.